/274/ Secunda causa est vehemens coëuntium
imaginatio, de qua Plinius, libro 7 Historiae naturalis,
cap. 12., acutissime ita loquitur: «Similitudinum
quidem in mente reputatio est et in qua credantur
multa fortuita pollere, visus, auditus, memoria
haustaeque imagines sub ipso conceptu;
cogitatio etiam utriuslibet, animum subito transvolans,
effingere similitudinem aut miscere existimatur,
ideoque plures in homine, quam in caeteris
omnibus animantibus, differentiae, quoniam velocitas
cogitationum animique celeritas et ingenij
varietas multiformes notas imprimit, cum caeteris
animantibus immobiles sint animi et similes
omnibus singulisque in suo cuique genere».
Cuius varietatis quamplurima subiicit
exempla. Divinus Aristoteles, sect. 10., Probl.
12., sciscitanti, cur beluinus foetus genitorum
gerat effigiem magis quam humanus,
respondet his verbis: «An quod homo vago varioque
plurimum animo in coitu est? Prout autem
pater materve in conceptu affecti fuerint, ita partus
evariant; caetera vero animantia, omnia
aut certe plurima, rei tantum ipsi intenta sunt». Et
ego, cum mensibus elapsis Genuae, illustri loco
et urbe celebri, philosophiam praelegerem,
ab illustri admodum et ingenioso
adolescente Iacobo Auria, discipulo ac
domino meo unice colendo, interrogatus